Onvoorwaardelijke liefde – bestaat dat?

Ken je dat, dat gevoel of verlangen van samen oud worden?
En het idee dat jij en je partner onvoorwaardelijk van elkaar houden?

Het is een van de dingen waar we deelnemers aan onze online training toe uitnodigen:

Het experiment om onvoorwaardelijk te geven waar je zelf zo naar verlangt.

Wat de vraag oproept: maar bestaat dat wel, “onvoorwaardelijk”?

Een heel mooie en heel eerlijke vraag!

Hollywood en Hallmark willen ons voorspiegelen dat het zeker bestaat. En dat zelfs onvoorwaardelijk opofferen een van de mooiste dingen is die je kunt doen voor de en je liefde.

De praktijk blijkt echter anders.

Dit thema sluit naadloos aan bij het voorgaande artikel ‘Hoeveel houd je van je partner?‘. We zouden die vraag kunnen herformuleren:

“Hoe onvoorwaardelijk houd je van je partner?”

Met deze vraag wordt meteen opnieuw helder dat er een (groot) verschil is tussen “houden van” en een relatie hebben en samen leven!

Want pure liefde / houden van mag dan wel onvoorwaardelijk kunnen zijn, een relatie hebben en samen leven zijn dat zelden. En het lijkt me ook gezond om dat niet van elkaar te verwachten!

We maken het onszelf (extra / onnodig) lastig door die twee (“houden van” en “relatie hebben”) als hetzelfde te zien. Natuurlijk, veelal zal een relatie hebben betekenen dat je houdt van de partner waar je voor kiest. Maar houden van iemand, hoeveel ook, hoeft niet perse te betekenen dat ook een relatie goed zal werken. Of goed blijft werken.

Stel dat je dat graag wilt, hoe kun je dan zorgen dat je wel samen oud kunt worden. Dat je wel als je allebei groot en grijs bent zo innig en gelukkig met jezelf en elkaar samen aan de waterkant kunt genieten van een prachtige zonsondergang ….

Gelukkig samen oud worden, wat betekent: succesvol een relatie hebben, vraagt een paar dingen van je:

1. Inderdaad … onvoorwaardelijk van je partner houden.

   Wat betekent, je partner niet willen veranderen. Je partner waarderen zoals en voor wie deze is. Jullie verschillen accepteren, respecteren en waarderen.
   Onvoorwaardelijke liefde betekent in deze: jij raakt me, in mijn hart, precies zoals je bent en daar hoef je niets voor te doen.
   
   “Onvoorwaardelijk” betekent dus simpelweg: er zijn geen voorwaarden. Je hoeft nergens aan te voldoen.

2. Elkaars liefdestaal kennen en (leren) spreken.

   Als je ook een relatie wilt en wilt samenwonen is het fijn als de manier waarop we onze liefde uitdrukken matcht met wat onze partner zich geliefd voelt. Dat de manier waarop we onze waardering uiten voor de keuze van onze partner om met ons te willen zijn, matcht met waardoor zij zich gewaardeerd voelen.
   
   Want een relatie is NIET onvoorwaardelijk. En dat is helemaal OK.
   
   Dus …

3. Een relatie vraagt om helderheid over de voorwaarden.

   En goede afstemming en afspraken over die voorwaarden. Opnieuw: met respect voor de verschillen.
   
   Onze eigen ruimte is een voorbeeld een voorwaarde. Zoals de behoefte aan afzondering dan wel de behoefte aan samenzijn.
   
   Onze eigen grenzen zijn een voorbeeld van voorwaarden. Grenzen in wat we te geven hebben bijvoorbeeld.

Even terug naar die uitnodiging die we deelnemers aan ons programma doen: onvoorwaardelijk geven wat je zelf graag wil ontvangen.

“Onvoorwaardelijk” is NIET synoniem met “grenzeloos”!

De uitnodiging om onvoorwaardelijk te geven komt met een strikte voorwaarde … en wel dat je niet geeft wat je niet hebt!

We KUNNEN niet onvoorwaardelijk geven wat we niet hebben of waar we zelf niet genoeg van hebben. Dat kunnen we in elk geval niet ongestraft eindeloos blijven doen.

Dus onvoorwaardelijk geven kent een paar “voorwaarden”:
(grappig toch?)

• Je hebt zelf wat je geeft in overvloed, of in elk geval genoeg van.
  
  
• Er zit plezier in het geven. Het geven zelf – en het zien dat het ontvangen wordt – geeft jou. Dus er is een uitwisseling. Het ontvangen zit dan in het geven zelf.